دلم تنگ شده
یادمه همیشه که معلما میگفتن قدر این روزها رو بدونین یه روزی میاد که حسرت این روزارو میخوریدومیگید کاشکی برمیگشتیم تواون زمان،من همیشه پیش خودم میگفتم عمرا که همچین حرفی بزنم...
آخه این مدرسه چی داره که بخوام حسرتشو بخورم؟؟؟
اما حالا که دو سه روزی میشه که مدرسه رفتن من برای همیشه تموم شده وتازه میفهمم چقدر دلم برای فضای مدرسه و بچه ها تنگ شده...
دلم برای اون مسخره بازیهایی که سر کلاس میکردیم تنگ شده...
دلم برای آقای موسوی دبیر گسسته که امسال بعداز اون اتفاقی که پارسال براش افتاد کاملا متحول شده بود و کلی شوخی میکرد مخصوصا با یکی ازبچه ها به نام گمارکه یکسره به هم تیکه می انداختن وما بهشون میخندیدیم تنگ شده...
دلم برای وقتی که یکی از بچه ها حرف چرتی میزد ومیخواستیم مسخره اش کنیم همه ی کلاس هماهنگ صدای بلند اووووووووع یابه قول یکی ازمعلمها صدای گاو درمی آوردیم تنگ شده....
دلم برای بعضی از بچه ها تنگ شده گرچه یه سری هاشون یه کاری باهام کردن که اصلا انتظارنداشتم اون حرف روبهم بزنن ولی خب من تودلم بخشیدمشون...
کاشکی هیچوقت این رفاقت ها تموم نمیشد....
دلم تنگ شده برای آقای عطایی خدابیامرز که آدم خوبی بود وخوش اخلاق وامسال ازدستش دادیم...
بهترین دوره تحصیلم همین ۶ماهه ی پیش دانشگاهی بود هم بچه های باحالی داشتیم همه معلم های تقریبا خوبی...
خیلی دیگه حرف دارم ولی بقیه ش روبعدا میگم که شماهم خسته نشید...
فعلا...
